Καλές Γιορτές

(Κάντε κλικ στο ψηφιδωτό «Καραβάκι της Κυρήνειας» για να ακούσετε Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα)

                                               Η άνοιξη .....στο σχολείο μας..... .
 Βέβαια τότε δεν υπήρχε πάνω απο την εξώπορτα η βουκαμβίλια αλλά σήμερα...........ανθισμένη

 θαυμάστε τη .

Μπήκα στην αυλή  .............δροσιά τώρα ............τότε δεν ήταν το ίδιο .......

κοίταξα δεξιά .........και πάλι .........έχουν αλλάξει μερικά στοιχεία της αυλής εκέι ήταν οι τουαλέττες .... που μας βοήθησαν ........εκείνα τα χρόνια ........... τώρα στη θέση τους  έχουν τοποθετηθεί παγκάκια , λουλούδια....

Τι έχω πάθει........ τα μάτια μου θόλωσαν ....βούρκωσα....  βλέπω μια παρέα  ..... μικρά κοριτσόπουλα ........ η αδελφή μου με τις κοτσίδες της και οι συμμαθήτριές της  έτοιμες για τις γυμναστικές επιδείξεις ....... Ομορφιές.....του  έτους ........1964

                                Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 

ευλαβικό προσκύνημα στον Επιτάφιο του ΙΝ Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους

Μεγάλη Παρασκευή και αποφάσισα έτσι ξαφνικά ............ πέστε το ψυχική ανάγκη ..........., νοσταλγία ......... να μεταβώ στην παληά μας γειτονιά της ενορίας της Παναγίτσας και να σας μεταφέρω στη Μ Εβδομάδα , με τις κατανυκτικές ιερές ακολουθίες των παιδικών μας χρόνων .

Το μαρμάρινο τέμπλο στολισμένο για την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών

Μπροστά στο τέμπλο η παληά φωτογραφία του εκκλησιαστικού χορού της Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους απο το εξώφυλλο του μικρού δίσκου με απανθίσματα εκκλησιαστικών ύμνων απο τον όρθρο  της Μ. Πέμπτης . Περισσότερα μπορείτε να δείτε και να ακούσετε τους Βυζαντινούς ύμνους απο το αδελφό Blog του 6ου Γυμνασίου Αθηνών σε μια πολύ ωραία παρουσίαση

Το φως δίνει την δική του υποβλητικότητα μέσα  στην εκκλησία

Απλότητα στον Επιτάφιο .........

Στιγμές κατάνυξης ..... και το πέρασμα κάτω απο τον Επιτάφιο .............. παληό έθιμο  αλλά η παραμονή έστω ολιγόλεπτη ................συμμετέχοντας στο Πένθος Της Ημέρας .

 

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ 

                                     ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ 

Περιμέναμε πως και πως να έρθουν οι ημέρες των διακοπών στο σχολείο μας .Άλλοι έφευγαν για τα χωριά τους και αυτοί που μέναμε πίσω , πηγαίναμε στις κατανυκτικές λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδος στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου ...........Αξέχαστες αυτές οι ημέρες ......... Σήμερα Μεγάλη Πέμπτη ακούγαμε τα δώδεκα Ευαγγέλια εναλλάξ απο τον Παπα Κώστα τον Μικρό και τον Μεγάλο . Με τους καλλίφωνους ψάλτες να ψέλνουν τους ύμνους της ημέρας ....................

 

                                                  Σας  ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

                               25 Mαρτίου 1821

Τι μας θυμίζουν ...........αυτές τις ημέρες .. Τις πρόβες επι καθημερινής βάσεωςμέσα στην τάξη , τα λάθη .... την τρεμούλα μη μας .... κοροιδέψουν οι συμμαθητές μας . Αλλά και την άμιλλα .. ποιός ή ποιά θα τα πεί καλύτερα ...  Μετά τρέχαμε .... οι γονείς μας δηλαδή ...... να νοικιάσουμε τις στολές , Αμαλία , Κολοκοτρώνης , τσολιάδες . Και η Κύπρος είχε την τιμητική της .... τι φορέματα να φτιάχνουν οι μανάδες μας ....... Οι κορδέλλες .....αλυσσίδες για την .Κυρήνεια ........την .Αμμόχωστο .και να η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με το δάφνινο στεφάνι στα μαλλία της . Τι στιγμές .........αξέχαστες.......... Σας παρουσιάζουμε μια σπάνια φωτογραφία απο την εορτή της 25 Μαρτίου του έτους 1964 .

το 1963 ΤΑΞΗ  Α΄

Η  παραπάνω φωτογραφία μας  είναι εδώ και πάρα πολλά χρόνια τραβηγμένη αλλά έχει την αθωότητα της στιγμής , της ηλικίας ερμηνεύστε τη όπως θέλετε . Η δασκάλα μας η κυρία Βλάχου ανάμεσα στα πρωτάκια  σε μια στιγμή χαλάρωσης πριν τις γυμναστικές επιδείξεις ; πριν απο  δοκιμαστικές για τις γυμναστικές επιδείξεις ; Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Πάντως για να μη χάνουν καθόλου ....... χρόνο ...........υπάρχει ανοιγμένο βιβλίο , κάποιοι διαβάζουν , άλλοι σκέπτονται , άλλοι συγχρόνως διαβάζουν .... σκέπτονται ....... θέλουν να απαντήσουν στο ερώτημα που προφανώς έχει τεθεί και ........ προσπαθούν να ανακαλύψουν κάτι ........ με το δάκτυλο στη μύτη  , άλλοι κοιτούν στο φακό , χαμογελούν , με τα δοντάκια να λείπουν . Τί ωραία ............ όλα αυτά ......το  έτος 1963..........στην πρώτη  αίθουσα αριστερά στο κτίριο τη θυμάστε ;  Διορθώστε μας εάν κάνουμε λάθος και στείλτε μας ονόματα !!!!!!!!!!!!!

Μυρτώ Ανδρεάδου - Blanz

«Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα· μείζων δε τούτων η αγάπη».

Μέσα σε βαθιά θλίψη αποχαιρετήσαμε μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή γυναίκα 

 Μυρτώ Ανδρεάδου - Blanz 

 * 30.05.1959 + 28.12.2012 

40 Μέρες μετά την ταφή της στο Gerlingen Στουτγάρδης Γερμανίας, το μνημόσυνό της θα τελεσθεί στην Ελλάδα στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Γλυφάδας, την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013, ώρα 11.15΄ και στη συνέχεια θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε για τη Μυρτώ με ένα καφέ στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού. 

Ο σύζυγος: Eberhard Blanz
Tα παιδιά: Μίνωας και Άλκης
Η μητέρα: Άννα
Τα αδέρφια: Μάρω και Βασίλης
Τα ανίψια: Αχιλλέας και Άννα

[Πρόλογος]

Το θέμα είναι τώρα τι λες

Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε

Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ

Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας

Το θέμα είναι τώρα τι λες.

Μανόλη Αναγνωστάκη, Ο στόχος (1970)

[Αφιέρωση]

Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν

Για το σπίτι που χτίστηκε

Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν

Για τα πλοία που άραξαν

Για τη μάχη που κερδήθηκε

Για τον άσωτο που επέστρεψε

Για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια.

Μανόλη Αναγνωστάκη, Η συνέχεια 3 (1962)

Tα δυο αγαπημένα ποιήματα της Μυρτώς.

Tα δάκρυα του Θεού

Γεννήθηκες στην Αλεξάνδρεια...

Μεγάλωσες στην Αθήνα...

Ταξίδεψες στην Καππαδοκία...

Η ρίζα σου από τη Χίο, στο Αιγαίο Πέλαγος...

Μάζεψες αέρα της Μεσογείου με άμμο της ερήμου. Διάλεξες για τελευταία βόλτα της ζωής σου στην Αθήνα, στις 30 Αυγούστου του 2012, μια περατζάδα κάτω από την Ακρόπολη αποχαιρετώντας την.

Έψαξες τις μακρινές ρίζες της οικογένειάς μας στο Γκέλβερι της Καππαδοκίας, εκεί που οι παππούδες μας ήταν δάσκαλοι. Λάτρεψες τη μαστίχα της Χίου – τα δάκρυα του Θεού – κι’ αυτά αποζητούσες να σε δροσίσουν στο πρόσωπο τις τελευταίες ώρες της ζωής σου. Τα πήρες μαζί σου... 

Έζησες χρόνια στη Γερμανία, όπου μαζί με το λατρεμένο σου Eberhard έκανες τα παλικάρια σου, τον Μίνωα και τον Άλκη. Πέθανες εδώ όπου και θα "κοιμηθείς" για πάντα. Έδωσες λιονταρίσιο αγώνα για τη ζωή, πολεμώντας ενάντια στις όποιες προβλέψεις, στις όποιες "ιατρικές καταδίκες" που μέχρι την τελευταία στιγμή υπηρεσιακά σου δηλώνονταν... Πώς αλλιώς;

Πώς μπορούν να χωρέσουν σε τόσο στενά πλαίσια, η χαρά της ζωής, ο θαλασσινός αέρας του Αιγαίου, το απέραντο φως και ο ήλιος της Αττικής, η φινέτσα της Αλεξάνδρειας, το φεγγάρι πάνω από την Ακρόπολη, τα δάκρυα του Θεού της Χίου, το Αναστάσιμο Μήνυμα... Πέθανες όταν ΕΣΥ το διάλεξες!!!

Σου έφερα δώρα να σε συντροφέψουν στο ταξείδι σου. Λίγο χώμα από το σπίτι σου στη Γλυφάδα μαζί με την ευχή της Μάνας μας, λίγα γιασεμιά και δάφνη από τον κήπο μας, λάδι και κρασί από τον Μπλάνα, γυαλάκια που μάζεψα το καλοκαίρι από τη Φοινικούντα και βέβαια "δάκρυα του Θεού" μαστίχα από τη Χίο...

ΚΑΛΟ  ΤΑΞΕΙΔΙ  ΚΟΚΚΩΝΑ  ΜΟΥ!!!!

                                                                                                        Μάρω
Gerlingen 4-1-2013

Υ.Γ Κοκκώνα είναι, χαϊδευτικά, η μικρή κουκλίτσα και άλλοτε η γοργόνα στα ακρόπρωρα των μικρών καραβιών. Η μορφή της προέρχεται από τα Κυκλαδικά ειδώλια.

Η Μυρτώ το ...έσκασε

Πήγε στου Ξυνού το 1965, στην πρώτη τάξη. ‘Ξενάκι’ λίγο, αφού είχε έρθει με την οικογένειά της το 1961, από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και είχε γεννηθεί (30-5-1959). Έμενε στην Εκαταίου 17, απέναντι από το μπακάλικο του Ντίκου και δίπλα από το τσαγκαράδικο του Κυρ Ηλία, ένα μαγαζάκι ένα επί ένα που έκοβε τη Γεωμέτρου στη μέση, από τα χρόνια που ο Νέος Κόσμος δεν είχε ακόμα πολεοδομικές γραμμές. Μετά έμενε στην Ευδόξου, πάνω από το ζαχαροπλαστείο του ‘Θέμη’, όπως το λέγαμε, παρότι ο ιδιοκτήτης του ήθελε για επωνυμία το δικανικό καθαρευουσιάνικο ‘Θέμις’. Παιδάκι χαρούμενο, μεγάλωσε σε ένα ευτυχισμένο σπίτι που προσπαθούσε να προσαρμόσει τη φινέτσα και τον κοσμοπολιτισμό της Αλεξάνδρειας με την άγουρη Αθήνα εκείνης της δεκαετίας, με τη χωμάτινη ακόμα Εκαταίου, το καταβρεχτήρι του Δήμου που πέρναγε κάθε μέρα τα καλοκαίρια, και την γλυκιά ‘παγοπώλισσα’ με τις κολώνες του πάγου πιασμένες ‘οδυνηρά’ από τη δαγκάνα πάνω στο τσουβάλι. Κλασσικά, στου Στρατηγάκη (Αγκύλης και Βουλιαγμένης) για Αγγλικά με τον Κούζο και βέβαια στη συνέχεια, το 1971, στο ΙΒ΄ Θηλέων. Αγαπητή, σοβαρή, ισορροπημένη – με την έννοια ότι τις επαναστάσεις της εποχής τις έκρυβε αποτελεσματικά, προδομένη μόνο από τα σβησμένα τσιγάρα στο τασάκι κάτω από το κρεββάτι της. Καλή μαθήτρια, πολύ καλή μάλλον, θα σπουδάσει στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το νυν Γεωπονικό Πανεπιστήμιο), θα φύγει, μετά από έρωτα, στη Γερμανία όπου θα ζήσει κάνοντας οικογένεια. Φεύγοντας, εκτός άλλων, άφησε πίσω πολλούς ανθρώπους που την αγαπούσαν αλλά κυρίως τις ‘Φιλενάδες’. Πραγματικά επτά Χάριτες!!! Την Κατερίνα, την Ελένη, την ΄Αννα, την Παυλίνα, τη Λία, την ΄Αντα, τη Βάσω. Αυτές οι ‘Χάριτες’, θα ταξιδέψουν μεθαύριο στη Γερμανία να συνοδέψουν την όγδοη φιλενάδα τους στο τελευταίο της ταξείδι… Μάλλον την αγαπούσαν πολύ και θα τους λείψει… Τι να πει κανείς για το κορίτσι του ΙΒ΄ Θηλέων, που το ’σκασε τόσο πρόωρα, ταξιδιάρικα και πάνω απ’ όλα γενναία, παλεύοντας λιονταρίσια για τη ζωή; Ήταν η Μυρτώ Ανδρεάδου – γνήσια Ελληνίδα, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι της Διασποράς ανά τον κόσμο. Ένωσε τον αέρα της Μεσογείου, τη φινέτσα και τον κοσμοπολιτισμό της Αλεξάνδρειας, τον εκτυφλωτικό ήλιο του Αιγαίου- αφού οι ρίζες ήταν από τη Χίο - το ροζ χρώμα της Αττικής και τα μεταλαμπάδευσε – με το πνεύμα, το μυαλό και την ψυχή της – στη χώρα που έζησε πολλά χρόνια. Θα ‘κοιμηθεί’ στο Νεκροταφείο του Gerlingen στη Στουτγάρδη Γερμανίας. Νομίζω όμως ότι σαν ‘ ταξιδιάρα ψυχή’ που είναι δεν θα της είναι αρκετός ο τόπος εκείνος και πάλι θα …το ‘σκάσει και θα είναι μαζί μας!!!!! 

 Με οδύνη 

 Μαρία 

(ΙΒ΄ Θηλέων 1971)

Μυρτώ Ανδρεάδου-Blanz

«Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα· μείζων δε τούτων η αγάπη». 

 Μέσα σε βαθιά θλίψη αποχαιρετάμε μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή γυναίκα 

Myrto Andreadou-Blanz 

(30.05.1959 - 28.12.2012)

Ο σύζυγος: Eberhard Blanz
Tα παιδιά: Μίνωας και Άλκης
Η μητέρα: Άννα Ανδρεάδου
Τα αδέρφια: Μάρω και Βασίλης
Τα ανήψια: Αχιλλέας και Άννα

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα τελεσθεί στις 4 Ιανουαρίου 2013 στις 12.00 μ.μ. στον Ελληνικό Ορθόδοξο Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου,Weilimdorfer Straße 213, 70499 Stuttgart-Feuerbach και η ταφή θα γίνει στις 1.30 μ.μ. Stadtfriedhof στο 70839 Gerlingen.