Μυρτώ Ανδρεάδου - Blanz

«Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα· μείζων δε τούτων η αγάπη».

Μέσα σε βαθιά θλίψη αποχαιρετήσαμε μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή γυναίκα 

 Μυρτώ Ανδρεάδου - Blanz 

 * 30.05.1959 + 28.12.2012 

40 Μέρες μετά την ταφή της στο Gerlingen Στουτγάρδης Γερμανίας, το μνημόσυνό της θα τελεσθεί στην Ελλάδα στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Γλυφάδας, την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013, ώρα 11.15΄ και στη συνέχεια θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε για τη Μυρτώ με ένα καφέ στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού. 

Ο σύζυγος: Eberhard Blanz
Tα παιδιά: Μίνωας και Άλκης
Η μητέρα: Άννα
Τα αδέρφια: Μάρω και Βασίλης
Τα ανίψια: Αχιλλέας και Άννα

[Πρόλογος]

Το θέμα είναι τώρα τι λες

Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε

Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ

Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας

Το θέμα είναι τώρα τι λες.

Μανόλη Αναγνωστάκη, Ο στόχος (1970)

[Αφιέρωση]

Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν

Για το σπίτι που χτίστηκε

Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν

Για τα πλοία που άραξαν

Για τη μάχη που κερδήθηκε

Για τον άσωτο που επέστρεψε

Για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια.

Μανόλη Αναγνωστάκη, Η συνέχεια 3 (1962)

Tα δυο αγαπημένα ποιήματα της Μυρτώς.

Tα δάκρυα του Θεού

Γεννήθηκες στην Αλεξάνδρεια...

Μεγάλωσες στην Αθήνα...

Ταξίδεψες στην Καππαδοκία...

Η ρίζα σου από τη Χίο, στο Αιγαίο Πέλαγος...

Μάζεψες αέρα της Μεσογείου με άμμο της ερήμου. Διάλεξες για τελευταία βόλτα της ζωής σου στην Αθήνα, στις 30 Αυγούστου του 2012, μια περατζάδα κάτω από την Ακρόπολη αποχαιρετώντας την.

Έψαξες τις μακρινές ρίζες της οικογένειάς μας στο Γκέλβερι της Καππαδοκίας, εκεί που οι παππούδες μας ήταν δάσκαλοι. Λάτρεψες τη μαστίχα της Χίου – τα δάκρυα του Θεού – κι’ αυτά αποζητούσες να σε δροσίσουν στο πρόσωπο τις τελευταίες ώρες της ζωής σου. Τα πήρες μαζί σου... 

Έζησες χρόνια στη Γερμανία, όπου μαζί με το λατρεμένο σου Eberhard έκανες τα παλικάρια σου, τον Μίνωα και τον Άλκη. Πέθανες εδώ όπου και θα "κοιμηθείς" για πάντα. Έδωσες λιονταρίσιο αγώνα για τη ζωή, πολεμώντας ενάντια στις όποιες προβλέψεις, στις όποιες "ιατρικές καταδίκες" που μέχρι την τελευταία στιγμή υπηρεσιακά σου δηλώνονταν... Πώς αλλιώς;

Πώς μπορούν να χωρέσουν σε τόσο στενά πλαίσια, η χαρά της ζωής, ο θαλασσινός αέρας του Αιγαίου, το απέραντο φως και ο ήλιος της Αττικής, η φινέτσα της Αλεξάνδρειας, το φεγγάρι πάνω από την Ακρόπολη, τα δάκρυα του Θεού της Χίου, το Αναστάσιμο Μήνυμα... Πέθανες όταν ΕΣΥ το διάλεξες!!!

Σου έφερα δώρα να σε συντροφέψουν στο ταξείδι σου. Λίγο χώμα από το σπίτι σου στη Γλυφάδα μαζί με την ευχή της Μάνας μας, λίγα γιασεμιά και δάφνη από τον κήπο μας, λάδι και κρασί από τον Μπλάνα, γυαλάκια που μάζεψα το καλοκαίρι από τη Φοινικούντα και βέβαια "δάκρυα του Θεού" μαστίχα από τη Χίο...

ΚΑΛΟ  ΤΑΞΕΙΔΙ  ΚΟΚΚΩΝΑ  ΜΟΥ!!!!

                                                                                                        Μάρω
Gerlingen 4-1-2013

Υ.Γ Κοκκώνα είναι, χαϊδευτικά, η μικρή κουκλίτσα και άλλοτε η γοργόνα στα ακρόπρωρα των μικρών καραβιών. Η μορφή της προέρχεται από τα Κυκλαδικά ειδώλια.

Η Μυρτώ το ...έσκασε

Πήγε στου Ξυνού το 1965, στην πρώτη τάξη. ‘Ξενάκι’ λίγο, αφού είχε έρθει με την οικογένειά της το 1961, από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και είχε γεννηθεί (30-5-1959). Έμενε στην Εκαταίου 17, απέναντι από το μπακάλικο του Ντίκου και δίπλα από το τσαγκαράδικο του Κυρ Ηλία, ένα μαγαζάκι ένα επί ένα που έκοβε τη Γεωμέτρου στη μέση, από τα χρόνια που ο Νέος Κόσμος δεν είχε ακόμα πολεοδομικές γραμμές. Μετά έμενε στην Ευδόξου, πάνω από το ζαχαροπλαστείο του ‘Θέμη’, όπως το λέγαμε, παρότι ο ιδιοκτήτης του ήθελε για επωνυμία το δικανικό καθαρευουσιάνικο ‘Θέμις’. Παιδάκι χαρούμενο, μεγάλωσε σε ένα ευτυχισμένο σπίτι που προσπαθούσε να προσαρμόσει τη φινέτσα και τον κοσμοπολιτισμό της Αλεξάνδρειας με την άγουρη Αθήνα εκείνης της δεκαετίας, με τη χωμάτινη ακόμα Εκαταίου, το καταβρεχτήρι του Δήμου που πέρναγε κάθε μέρα τα καλοκαίρια, και την γλυκιά ‘παγοπώλισσα’ με τις κολώνες του πάγου πιασμένες ‘οδυνηρά’ από τη δαγκάνα πάνω στο τσουβάλι. Κλασσικά, στου Στρατηγάκη (Αγκύλης και Βουλιαγμένης) για Αγγλικά με τον Κούζο και βέβαια στη συνέχεια, το 1971, στο ΙΒ΄ Θηλέων. Αγαπητή, σοβαρή, ισορροπημένη – με την έννοια ότι τις επαναστάσεις της εποχής τις έκρυβε αποτελεσματικά, προδομένη μόνο από τα σβησμένα τσιγάρα στο τασάκι κάτω από το κρεββάτι της. Καλή μαθήτρια, πολύ καλή μάλλον, θα σπουδάσει στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το νυν Γεωπονικό Πανεπιστήμιο), θα φύγει, μετά από έρωτα, στη Γερμανία όπου θα ζήσει κάνοντας οικογένεια. Φεύγοντας, εκτός άλλων, άφησε πίσω πολλούς ανθρώπους που την αγαπούσαν αλλά κυρίως τις ‘Φιλενάδες’. Πραγματικά επτά Χάριτες!!! Την Κατερίνα, την Ελένη, την ΄Αννα, την Παυλίνα, τη Λία, την ΄Αντα, τη Βάσω. Αυτές οι ‘Χάριτες’, θα ταξιδέψουν μεθαύριο στη Γερμανία να συνοδέψουν την όγδοη φιλενάδα τους στο τελευταίο της ταξείδι… Μάλλον την αγαπούσαν πολύ και θα τους λείψει… Τι να πει κανείς για το κορίτσι του ΙΒ΄ Θηλέων, που το ’σκασε τόσο πρόωρα, ταξιδιάρικα και πάνω απ’ όλα γενναία, παλεύοντας λιονταρίσια για τη ζωή; Ήταν η Μυρτώ Ανδρεάδου – γνήσια Ελληνίδα, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι της Διασποράς ανά τον κόσμο. Ένωσε τον αέρα της Μεσογείου, τη φινέτσα και τον κοσμοπολιτισμό της Αλεξάνδρειας, τον εκτυφλωτικό ήλιο του Αιγαίου- αφού οι ρίζες ήταν από τη Χίο - το ροζ χρώμα της Αττικής και τα μεταλαμπάδευσε – με το πνεύμα, το μυαλό και την ψυχή της – στη χώρα που έζησε πολλά χρόνια. Θα ‘κοιμηθεί’ στο Νεκροταφείο του Gerlingen στη Στουτγάρδη Γερμανίας. Νομίζω όμως ότι σαν ‘ ταξιδιάρα ψυχή’ που είναι δεν θα της είναι αρκετός ο τόπος εκείνος και πάλι θα …το ‘σκάσει και θα είναι μαζί μας!!!!! 

 Με οδύνη 

 Μαρία 

(ΙΒ΄ Θηλέων 1971)

Μυρτώ Ανδρεάδου-Blanz

«Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα· μείζων δε τούτων η αγάπη». 

 Μέσα σε βαθιά θλίψη αποχαιρετάμε μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή γυναίκα 

Myrto Andreadou-Blanz 

(30.05.1959 - 28.12.2012)

Ο σύζυγος: Eberhard Blanz
Tα παιδιά: Μίνωας και Άλκης
Η μητέρα: Άννα Ανδρεάδου
Τα αδέρφια: Μάρω και Βασίλης
Τα ανήψια: Αχιλλέας και Άννα

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα τελεσθεί στις 4 Ιανουαρίου 2013 στις 12.00 μ.μ. στον Ελληνικό Ορθόδοξο Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου,Weilimdorfer Straße 213, 70499 Stuttgart-Feuerbach και η ταφή θα γίνει στις 1.30 μ.μ. Stadtfriedhof στο 70839 Gerlingen.